Het seizoen van de Wilde Knoflook is weer begonnen!
- Naam van het gerecht: Tempura van daslook
- Herkomst: Japan
- Recept: klik hier!


Slechts twee maanden per jaar kun je er van genieten: verse wilde knoflook, beter bekend als daslook. Nog niet eens zo heel erg lang geleden was daslook een beschermde plant met een streng plukverbod. Maar nu vormt het jaarlijks weer het lentebeeld van de Alkmaarse Hoorn des Overvloeds, te vinden in meerdere stadsparken, maar nergens zo overvloedig als in De Alkmaarder Hout.
Lezers die mijn foodblog al langere tijd volgen kennen mijn voorliefde voor dit kruidig geurende frisgroene plantje dat bij voorkeur de bodem van een loofbomenbos als een lentegroen tapijt volledig bedekt. Ik heb al menig gerecht met daslook in deze foodblog beschreven, net als mijn wonderlijke kennismaking ermee. En tot nog toe had ik bijna alle delen van het plantje al gebruikt: blad, bloemknop, bloem en zaad. Maar het deel dat onder de grond zat sloeg ik steeds over.

En dus heb ik vandaag een flinke bos daslook geoogst, dit keer met wortel en al. Dat het daslookbolletje lekker zou zijn, dat geloofde ik wel. Grappig genoeg had ik een soort knoflookteentjes verwacht, maar wat dat betreft lijkt daslook veel meer op bosui. Maar mijn doel was vandaag: de héle daslook, dus ook de worteltjes.
Eerst maar eens helemaal schoongemaakt, alle zand, insectjes en dode blaadjes er tussenuit. Daslook groeit in bosjes bij elkaar, waardoor de wortels als een kluwen in elkaar zijn gegroeid. Met veel geduld heel voorzichtig ontward en nog even in schoon, koud water weer een beetje op kracht laten komen.
Krokantste worteltjes
Ik bedacht mij dat ik de worteltjes zo knapperig mogelijk wilde krijgen en besloot ze daarom te frituren. Gewoon frituren in hete olie kan natuurlijk, de suikers en het zetmeel in de worteltjes zullen karamelliseren, maar écht krokant worden ze dan niet. Ik besloot ze daarom even in de bloem te poederen, omdat ik toch lekker aan het spelen was, meteen maar een testje gedaan: tarwebloem, rijstmeel en tapiocameel.



De smaak was écht fantastisch: zoet, krokant en met die heerlijk licht kruidige smaak van wilde knoflook. Door het karamelliseren kwam de smaak ook verrassend dicht bij lente-ui, maar dan aanzienlijk kruidiger. De worteltjes met de tapiocameel waren by far de meest krokante. Héél erg lekker.
Maar ja, alleen de worteltjes frituren en afhappen is ook wel een beetje zonde van de rest van het plantje. Op zich ook lekker om zo op te eten, maar is ook wel een beetje veel knoflookbasis… ?
Ik besloot er uiteindelijk een tempura van te maken, het was het beste besluit dat ik kon nemen. Waanzinnig lekker en heel eenvoudig klaar te maken:
Recept
Daslooktempura
Ingrediënten:
- 1 eidooier
- 125 g bloem (liefst tempurabloem, dat is wat lichter)
- 250 ml ijskoude spa rood (koolzuurhoudend bronwater)
- 1 mespuntje zout
Hoe kouder het beslag, hoe krokanter de tempura wordt. Ik heb daarom alle ingrediënten 15 minuten voor gebruik even in de vriezer gelegd.
Roer de bloem met een snufje zout door elkaar. Voeg het ijskoude wateren de eidooiers toe en roer zo kort mogelijk door elkaar. Het mag best een wat klonterig beslagen worden.
Gebruik om te frituren een plantaardige olie, zoals zonnebloemolie op 180 °C. Frituur niet teveel tegelijkertijd. Geef tempura de ruimte.
Haal met een lang kokspincet of met kookstokjes de hele daslook door de bloem en vervolgens door het tempurabeslag. Frituur onmiddellijk, maar in gedeelten: eerst een halve minuut de worteltjes (houd de daslook met het pincet vast) tot goudgeel en krokant. Laat uitlekken op keukenpapier.
Serveer het met een simpel sojasausje (meng kikkoman, mirin en sesamolie). Dat is alles.

O ja, je hoeft je natuurlijk niet te beperken tot daslook als tempura. Gebruik bijvoorbeeld ook stroken rode paprika, groene asperges, broccoli, bloemkool. Of stukjes kabeljauw, gamba’s, gegaarde octopus-tentakels. Of zelfs reepjes biefstuk, kipfilet of varkenshaas… Eigenlijk alles wat je snel en kort kunt verhitten maak je als tempura lekkerder. Maar vooralsnog is jonge, hele daslook de lekkerste variant die ik tot nog toe heb geproefd!

Die Japanners zijn zo gek nog niet… ?