Afgelopen zaterdag had ik eindelijk weer eens tijd om eetbare bloemen en planten te oogsten in de heerlijke tuin van Janet Westerhof. We zouden die avond naar vrienden gaan, Frits en Netty. En Frits is minstens zo kookgek als ik. Of misschien nog wel gekker, want hij heeft niet alleen een eigen groententuin, maar achter hun huis heeft hij ook nog een zijn eigen kookhuis gebouwd. Ja, je leest het goed: een échte culinaire mancave in de achtertuin die alleen maar bestaat uit keuken. En een grote eettafel.

De langoustine-soep van Frits is legendarisch, we hebben ‘m eerder mogen proeven. En vanavond staat-ie wéér op het menu. Bouillon getrokken van de verse schalen van de beestjes, afgeblust met pernod en wat cayennepeper voor een beetje pit. Zover was ik, naar de rest moet ik gissen. De beestjes zelf bakt Frits even heel kort aan en voegt ze op het laatst aan de soep toe. Als dat feest is gegeten, staan sliptongetjes op het menu. Frits kennende wordt dat een All You Can Eat-programma… En geloof me, dat is geen drama!
Het leek me daarom een goed idee om een verrassende salade aan het menu toe te voegen. En dus stond ik ’s middags bij Janet in de tuin. Het was alweer even geleden, dus we hadden wel wat bij te praten. Ze timmert lekker aan de weg. Zo heeft Janet een nieuwe Facebookpagina gelanceerd: “De Tuin met de Toortsen”. Daarin kondigde ze tevens een rondleiding in haar permacultuurtuin aan op zondag 14 oktober. Je begrijpt: van harte aanbevolen!
Wandelend door de tuin zie ik groene tomaten hangen. Ik kan me groene tomatenchutney herinneren, dus ik pluk er een, breek ‘m open en proef. Rauw, aromatisch, niet onaangenaam. Maar Janet ziet me staan en roept: “Groene tomaten kun je maar beter niet eten, die moeten eerst rood worden!” En even later roept ze lachend: “schijnt effect op de prostaat te hebben…” “Dat wordt dan een rustig weekend,” antwoord ik lachend. Inmiddels weet ik dat ik het overleefd heb. Maar het devies van Janet: ‘Niet weten = Niet eten!’
Terug naar de ingrediënten voor salade. Met een bonte verzameling bloemen en slasoorten loop ik voor de zekerheid toch nog maar even langs Janet. “Kan dit?” vraag ik haar. Na een snelle spiedende blik zegt ze lachend: “Ja hoor, ik ben benieuwd wat je er van gaat maken!”
Ik bouw de salade op een crème van topinamboer op. De dressing is op basis van onze eigen druiven uit de achtertuin, waarvan ik 2 liter sap had ingekookt tot 100 ml druivensiroop. En als verrassend accent heb ik zaadpluimen van wolmunt met kristalsuiker tot een bijzonder fris aromatisch poeder vermalen. Opgebouwd tot een mooie bonte salade met veel smaakcontrasten. Het werd een heerlijk plaatje.
Ingrediënten, onder meer:
Oostindische Kers, Cichorei, Goudsbloem, Wilde Radijs, Fazantbes, Aardpeer, Aardbei, Kaasjekruid, Teunisbloem, Venkel, Wilde Tijm, Wolmunt, Havikskruid, Witte Dovenetel, Raapsteeltje, Snijbiet, Schorseneerblad, Druivensiroop en Olijfolie
Tsja, stop dat maar eens in je mond!
