Op 2 mei jl. was mijn laatste post: Stamppot rauwe daslook. En toen werd het stil. Op mijn blog en qua berichtgevingen op de social media althans. Ik kan me zo voorstellen dat je je langzaamaan begint af te vragen of de kooltjes van The Cooking Conductor nog wel gloeien. Ik kan je verzekeren dat dat meer dan ooit het geval is, maar de dag na die laatste blog veranderde nagenoeg alles. Hoogste tijd om even bij te praten dus…

Heb je geen zin in dit achtergrondverhaal, maar wel in een superlekker, makkelijk en toch elegant visgerechtje van de Big Green Egg, klik dan gerust meteen door naar het recept: warmgerookte zalmbonbons.

---

Rauw op je dak

Op dinsdagavond 3 mei even voor tienen werd ik gebeld. Ingrid, mijn lieve levenspartner, was op de A9 bij Uitgeest van achteren aangereden. Auto total loss. Aanvankelijk leek ze wonder boven wonder verder met de schrik vrij te zijn gekomen. De dag erna bleek toch een hersenschudding en whiplash, maar goed, het had heel anders af kunnen lopen, dus aanvankelijk konden we dat goed relativeren.

Die boodschap komt dan toch nog behoorlijk rauw op je dak, want als zzp’er heb je dan direct de uitdaging dat al je werk stil komt te liggen en de inkomstenstroom à la minute opdroogt.

Gelukkig was het niet haar fout, dus financieel was het een kwestie van afhandeling door de verzekering. Tot bleek dat de man die haar aan had gereden onverzekerd reed, zijn rijbewijs ingetrokken was en bovendien op dat moment onder invloed van drank en drugs. En geen geld op de bank. Dan wordt het ineens toch nóg weer een beetje spannender, maar gelukkig hebben we in Nederland het Waarborgfonds dat dan de rol van verzekeraar overneemt.

Toch werd het ons heel snel duidelijk dat dit heel veel invloed zou gaan hebben op de komende maanden en misschien wel jaren.

Even voor de zekerheid: dit is geen zielig verhaal hoor, integendeel. Het gaat met Ingrid naar omstandigheden goed. Na zes maanden begon eindelijk herstel goed in te zetten, ondanks dat ze nog steeds niet kan werken geeft dat toch weer nieuwe energie. Bovendien zijn we ons zeer bewust, dat het allemaal heel anders af had kunnen lopen.

Het roer om

Ik zat nog middenin mijn overschakeling van eigen marketingbureau naar ondernemen vanuit mijn passies en had dus nog niet voldoende inkomsten om ons gezin als eenverdiener draaiende te houden. Er was heel veel gezaaid en er stond ook heel veel voor 2022 in de planning: de herdruk van mijn eerste BBQ-boek (de eerste druk is bijna uitverkocht😃) en de productie van mijn tweede boek, Asian BBQ Adventures. In samenwerking met Kinping van Dun Yong in Amsterdam had ik alle kopij hiervoor al helemaal voorbereid. De positionering van de net gelanceerde BBQ 52 webshop en de promotie van onze eigen BBQ52 Cheeses en BBQ52 Spices.

Maar ook op andere terreinen: de eerste pilot-reizen vanuit Culin-Air Travel, de ontwikkeling van nieuwe BBQ-events en last but not least eindelijk onze derde GO! Opera productie “Butterfly” die daarvoordoor Corona ook al twee jaar uitgesteld was.

Allemaal projecten die voorbereid waren, maar ook nog een flinke investering nodig hadden. Financieel, maar vooral ook in heel veel tijd en energie. We hebben ze allemaal afgeblazen en voor tenminste een jaar uitgesteld, simpelweg omdat de risico’s door alle nieuwe onzekerheden te groot werden. Een enorme domper en grote vertragingen voor de avontuurlijke onderneming waar we zo hard voor aan het werk waren: letterlijk alles stond van de ene op de andere dag stil.

Geluk bij een ongeluk

Maar gelukkig had ik een groot aantal workshops vanuit BBQ52 staan. Met in het verlengde ook actieve BBQ-catering. Hoewel het nog helemaal niet in de planning stond, zag ik in die laatste een kans op relatief snelle omzet En dus verschoof ik mijn focus helemaal naar workshops en catering. En met een heel behoorlijk resultaat: bij drie grotere organisaties kwam ik in het vizier en werd ik gevraagd om bij hen met regelmaat de BBQ-events te verzorgen. Naast de eigen workshops kwamen er bovendien veel bedrijfsaanvragen. En zo ontstond er “snel geld”.

Deze ommezwaai had ook nog wel behoorlijke investeringen nodig, want ik was daar logistiek nog lang niet klaar voor. Een bestelauto. Voorraden. Thermoboxen en koelelementen. Voorraaddozen. Keukenmaterialen. Opslag… Maar de meeste investeringen kon ik steeds doen op het moment dat er weer iets nieuws nodig was. Betaald vanuit de voorfacturen die ik per project kon versturen. De bestelauto kwam er ook, maar dat was een praktisch besluit door de personenwagen uit de lease die total loss was verklaard te vervangen door bestelauto, waarmee we nu ook privé rijden. Niet ideaal, wel heel erg praktisch.

En zo heb ik onder hoge druk in slechts één seizoen een compleet BBQ52 workshop- en cateringbedrijf uit de grond gestampt. Letterlijk als geluk bij een ongeluk.

In een goed vat

Maar je begrijpt dat ik even geen tijd had om je op de hoogte brengen van al deze ontwikkelingen. En dat terwijl er heel veel te vertellen was. Bijvoorbeeld over het hele lam dat ik met een groep mannen tijdens hun vrijgezellenfeestje in een vuurkuil heb gegaard. Of over Woodlands, het eerste life-style festival waar we voor het eerst tussen de foodtrucks stonden om onze eigen signature Black Angus hamburgers te verkopen. Of de BBQ-lunch met eetbare tulpen voor een Amerikaanse groep van Princeton tussen de tulpenbollenvelden in Bergen. Of om de fantastische vegan focus die ontstond in onze samenwerking met Basecamp in IJmuiden. Of de culinaire oriëntatie-reizen naar Zimbabwe, Londen, Keulen en Bologna.

Het hadden stuk voor stuk heerlijke verhalen kunnen worden op deze blog. En nog veel meer. Misschien doe ik dat ook nog wel. Maar helaas, nu nog even niet. Want we zijn er nog niet.

Inmiddels zijn we bijna zeven maanden verder. Zeven maanden waarvan de helft van ons gezamenlijk inkomen is weggevallen, er nog altijd geen vergoeding is gekomen (en dat gaat ook nog wel even duren…) en het leven heel veel duurder is geworden. Dus blijft de ingeslagen weg voorlopig nog even onveranderd. Maar inmiddels weet ik ook dat het heel langzaam om aan het buigen is tot toch weer een prachtig nieuw avontuur, waar ik toch ook nu weer al mijn passie in kwijt kan.

Al het andere komt dan volgend jaar wel weer, immers: wat in een goed vat zit, verzuurt niet!

---

Recept: Warmgerookte zalm-bonbon

Dit mooie gerechtje heeft tijdens de oorverdovende stilte een belangrijke rol gespeeld in veel workshops en catering die ik vanuit BBQ52 heb mogen verzorgen. Een gerecht dat een klein cadeautje blijkt: smaakvolle ingrediënten als Hollandse garnaaltjes, gerookte paling en avocado, goed verstopt in een verpakking van verse zalm. De kunst is het dusdanig warm te roken, dat de dunne laag zalm aan de buitenkant zacht gaart, maar de binnenkant nog koel en fris blijft. Lekkere tip voor de komende feestmaand?

Ingrediënten (voor personen)

• 4 grote, dunne plakken rauwe rode zalm
• 100 g Hollandse garnaaltjes
• 100 g gerookte palingfilet
• 100 g avocado
• 2 takjes dragon, fijngesneden
• 2 el fijngesneden bieslook
• 1 el Pernod of Ricard
• peper en zout naar smaak

• plastic folie
• rookplankje
• rooksnippers citrus of eik

Snij de avocado in blokjes van ca 5mm. Snij de paling in kleine stukjes, ongeveer even groot als de garnaaltjes.

Vermeng alle ingrediënten, behalve de plakken verse zalm door ze voorzichtig door elkaar te scheppen, voorkom daarbij dat de avocado puree wordt.

Leg een grote plak rauwe zalm op een vel plastic folie. Schep in het midden een kwart van de vulling. vouw de folie er strak omheen tot een balletje dat geheel omsloten is door rode zalm en draai de folies strak dicht om er zoveel mogelijk lucht uit de halen.

Leg de zalm-bonbons minimaal een uur weg in de koelkast.

Stook de Big Green Egg op tot ongeveer 150°C, indirect.

Leg het rookplankje vlak voor gebruik kort op de gloeiende kooltjes tot deze begint te blakeren en rook af geeft. Als je het uithalen en inzetten van de conveggtor te veel gedoe vind, dan kun je dit ook even met een gasbrander doen.

Strooi de houtsnippers op gloeiende kooltjes. Leg de zalm-bonbons met de vouw op het plankje en zet in midden op het rooster.

Laat slechts een paar minuten in de warme rook staan. Als de buitenkant nét licht roze begint te worden en transparantie verloren heeft, dan zijn de bonbons klaar. Van buiten zijn ze dan warm en gaar en van binnen nog koud.

Leg ze met de gevouwen kant op het bord en serveer met wat dragonmayonaise of mierikswortelsaus.

Serveer met een mooie groene salade en bijvoorbeeld wat zalmeitjes bovenop de zalm-bonbon.

Enjoy!